Leven na de Dood

Als pagan zie ik de natuur als mijn "heilige boek" en vindt ik dus veel inspiratie in de natuur maar ook in de wetenschap die deze natuur bestudeerd. De moderne wetenschap komt steeds dichter bij een spirituele kijk op de natuur.
We zien dit o.a. bij wetenschappers zoals Fritjof Capra (Fysica), Rupert Sheldrake (Biologie), Pim van Lommel (Cardioloog) en Eben Alexander (Neurochirurg).
Samhain is ook een feest van de doden dus een artikeltje over de dood past daar goed bij. De medische wetenschap slaagt er steeds vaker in mensen terug te halen die gestorven zijn, bijvoorbeeld door mensen die met een hartstilstand gestorven zijn te reanimeren.

Klinische Dood Ervaringen

Raymond Moody kwam in 1975 met het boek Leven na dit Leven waarin voor het eerst verslag werd gedaan van onderzoek naar Klinische ofwel Bijna Dood Ervaringen. Later zagen we vergelijkbare resultaten naar voren komen uit onderzoeken van Michael Sabom (cardioloog) en recentelijk (2007) van de Nederlandse cardioloog Pim van Lommel. Mensen met een bijna dood ervaring beschrijven vaak een levensoverzicht, een tunnel, een licht en een ontmoeting met dierbare overledenen danwel een gestalte van licht. Ook beschreven mensen hoe ze van buiten hun lichaam zagen hoe ze gereannimeerd of geopereerd werden.
Critici zeiden dat deze ervaringen door zuurstofgebrek zou kunnen komen, zoals bij straaljager piloten die in een cockpit aan een sneldraaiende molen (centrifuge) flinke versnellingen en G-krachten testen soms buiten bewustzijn raken. Door de versnelling trekt het bloed uit de hersenen en beschrijven deze piloten soms een levensoverzicht, een tunnel en een licht, terwijl er geen sprake is van een bijna dood ervaring (zie Wikipedia).
De waarnemingen van buiten het eigen lichaam van medische handelingen aan het eigen lichaam zouden dan een combinatie van hallicunaties en wat men uit boeken of films heeft opgepikt moeten zijn. Michael Sabom heeft deze buitenlichamelijke waarnemingen van mensen echter uitgebreid onderzocht en kon aantonen dat de waarnemingen accuraat bleken te zijn en zo specifiek voor de situatie van de betreffende persoon dat het niet anders dan een feitelijke waarneming kon zijn. De mensen die een klinische dood ervaring hebben gehad beschrijven deze als echter dan echt en de ervaring heeft een grote impact op hen.
De klinische dood ervaringen laten ons zien dat het bewustzijn na de dood van ons lichaam doorgaat. Mensen met een Bijna Dood Ervaring oordelen tijdens het levensoverzicht dat ze ervaren zelf over hun eigen leven en worden niet beoordeeld door een andere entiteit of een God. Men beschrijft een gevoel van liefde en thuiskomen.
Dat we na de dood onze eigen hemel of hel kunnen kunnen creeëren (zoals we dat ook hier in het leven doen) wordt heel mooi geillustreerd in de film What Dreams May Come met Robin Williams.

Reïncarnatie

De oude Kelten en Germanen kenden de reïncarnatie gedachte niet. Er is veel onderzoek gedaan naar reïncarnatie. Kinderen weten soms hele verhalen te vertellen van hoe het was voor hun geboorte in een vorig leven. Dr. Helen Wambach heeft bij zo'n duizend mensen onderzoek gedaan naar hun vorige levens. Zij vertelden uitvoerig over het leven dat zij in een vorig bestaan leidden, waar en wanneer zij leefden, over de aard van hun kleding en behuizing, en of zij man of vrouw waren geweest. Bij controle achteraf stemden de door deze proefpersonen vertelde bijzonderheden nauwkeurig overeen met de gegevens die wij kennen uit andere wetenschappen, zoals de archeologie en de geschiedkunde.
Prof. Dr. Ian Stevenson heeft heel uitgebreid onderzoek gedaan naar de overeenkomsten van lichamelijke kenmerken zoals moedervlekken en aangeboren afwijkingen in relatie tot herinneringen aan vorige levens. Heel interessant zijn ook de onderzoeken van Carol Bowman en Jim Tucker naar reïncarnatie herinneringen bij jonge kinderen.
Kinderen vanaf 3 à 4 jaar weten soms al frappante details te noemen uit vorige levens die bij controle goed kloppen.

Wat is nu eigenlijk reïncarnatie? Men spreekt dan vaak over een ziel die een gestorven lichaam verlaat en vervolgens in een nieuw lichaam weer geboren wordt. Maar hoe zit het dan bijvoorbeeld met die gevallen waarin iemand zich een vorig leven herinnert die het huidige leven overlapt, of wanneer iemand zich verschillende vorige levens herinnert waarvan twee levens zich deels overlappen (het tijdstip van de dood van het ene lichaam is enkele jaren na de geboorte van het jongere lichaam....).
Sommige mensen menen een vorige leven als dier geleefd te hebben of in een volgend leven te kunnen reïcarneren als een dier, anderen denken weer dat dat niet mogelijk is. Hans ten Dam heeft in zijn boek Een ring van licht onderzoek gedaan naar hoe mensen reïncarnatie zien in verschillende tradities zoals in Afrika, Azië, Australië, het oude Egypte, Griekenland, in het Hindoeïsme, Boeddhisme, Jaïnsme. Hans ten Dam beschrijft vele verschillende visies op hoe reïncarnatie zou kunnen functioneren.
Vanuit het Tibetaans Boeddhisme kennen we de Lama´s die opnieuw reïncarneren, waarvan de Dalai Lama het bekenste voorbeeld is. Hier komen we soms tegen dat één Lama na diens overlijden reïncarneert in meerdere kinderen die dan verschillende aspecten van de overleden Lama in zich hebben. Sogyal Rinpoche schrijft in zijn boek "Het Tibetaanse boek van Leven en Sterven" dat men in het Tibetaans Boeddhisme niet in een ziel of een "iets" gelooft dat reïncarneert. Hij schrijft: "De achtereenvolgende levens in een reeks van wedergeboorten zijn niet zoals de parels in een parelsnoer, die door het snoer bij elkaar gehouden worden: de ´ziel´ die door alle parels heengaat; maar eerder als dobbelstenen die boven op elkaar liggen. Elke dobbelsteen is apart, maar hij ondersteunt de dobbelstenen erboven, waarmee hij functioneel verbonden is. De dobbelstenen zijn niet identiek aan elkaar, maar voorwaardelijk verbonden." (Sogyal Rinpoche, blz.88).

Soygal Rinpoche beschrijft een continuiteit van bewustzijn, individuele mensen zijn als hersencellen. Er sterven hersencellen af en nieuwe hersencellen worden gevormd, zo sterven individueën en worden er individueën geboren. Het bewustzijn is verbonden met doch is niet afhankelijk van deze individuele cellen of lichamen maar gaat gewoon door. Het verleden vormt het heden, het heden is gebouwd op de fundamenten van het verleden. We kunnen ons afstemmen op het verleden en krijgen dan indrukken van hoe levens in het verleden in elkaar zitten, we kunnen ons afstemmen op de ander met bijvoorbeeld verschillende divinatie methodes en krijgen dan indrukken van hoe de ander in elkaar zit. We zijn als golfjes in de zee die denken dat we losstaande golfjes zijn, maar we zijn allemaal de zee. We zijn allemaal met elkaar verbonden, het leven is één grote dans van energie.

Leven en Dood bij de oude Kelten

De oude Kelten kenden geen geloof in reïncarnatie maar wisten wel dat het leven na de dood van het lichaam doorging in de Andere Wereld. De Andere Wereld kent enkele toegangspoorten zoals de elfenheuvels en via de dood. Het is het rijk van de overledenen, de elfen, de Goden en Godinnen. Wie vóór zijn dood naar de Andere Wereld reist, blijft eeuwig jong zolang hij daar is, maar veroudert meteen bij terugkeer (zie Wood blz.21). De levenden kunnen het rijk van de geesten betreden en de geesten de wereld van de levenden. Doch wanneer de geesten de wereld der levenden betreden zullen voor het evenwicht levenden de Andere Wereld betreden (zie Wood blz.64). De Romeinse dichter Lucanus vat de Keltische houding ten opzichte van de dood samen: "De dood is het midden van een lang leven" (zie Wood blz.134).

Leven en Dood

Wellicht bestaat er geen dood en gaat het bewustzijn continue door. We leven in een interessante tijd waarin we niet meer hoeven te geloven of er een leven na de dood is en we in of de ene traditie of de andere traditie kunnen geloven.
Tegenwoordig kunnen we onderzoek doen naar het leven na de dood en naar reïncarnatie.
We zien dat de grens tussen deze wereld en de Andere Wereld inderdaad vaag is en dat we een blik in de Andere Wereld kunnen werpen. Ik wou dit artikel besluiten met een mooie annekdote uit het Zen-Boeddhisme:

Leerling: "Wat gebeurt er na de dood met de verlichte en met de begoogelde mens?"
Meester: "Hoe zou ik dat weten?"
Leerling: "Omdat u een verlicht mens bent, meester"
Meester: "Dat kan wel, maar ik ben geen dode ! ".

Uit: Zen Comics van Ioanna Salajan, blz.7     


De website over Samhain heeft meer artikeltjes rond het thema Leven en Dood:   http://Samhain.Jaarfeest.nu

Martin Roek      
   114